Geduld deel 2

Geduldslessen blijven komen maar ik trek me er steeds minder van aan maar ga mee met wat er gevraagd wordt. Er gebeurt immers toch niet meer dan wat ik op een dag aankan en dus geniet ik van de momenten waarop ik in de actie mag komen of juist iets niet mag en dus voor iets anders mag kiezen. Ik ben dan ook steeds minder gespannen als ik blijkbaar niet verder kan op enig moment. Ik kijk naar het feit waarom ik niet verder kan en kijk wat er gebeurt om me te behouden voor volgende tegenwerkingen. Ik wacht dan geduldig tot er een andere mogelijkheid zich aandient en ik weer verder kan.

Het lijkt soms net als bij een verkeerslicht je moet stoppen terwijl er niets aankomt en krijgt groen als er verkeer aankomt. Ook netjes deze regels hanteren ook al lijken ze tegen te werken, maakt dat de doorstroom op andere momenten vergroot worden. Verkeerslichten negeren betekent in de praktijk dat je ook bij andere bezigheden juist niet verder kunt. Door op steeds meer vlakken geduld te hebben lijken de aardse en wereldse grenzen weg te vallen en wordt het leven een groot universum.  Immers zo beneden zo boven.

Het leven wordt dan een fijnstoffelijke sensatie, waar je proeft en ruikt aan dat wat op je levensweg komt en behoedzaam en geduldig je keuzes maakt. Je laat je niet meer door anderen in een bepaalde richting duwen. Je kiest zelf zo bewust als je maar kunt. Je voelt je vrij om te gaan en staan waar je wilt.

Door de geduldslessen aan te gaan leer je kleine en hele bewuste stappen te zetten. Daardoor lijkt de tijd zich tegen je te keren terwijl de paradox daarvan de waarheid is.

Juist door steeds meer in de fijnstoffelijkheid te leven leer je heel snel. Het leertraject van de aardse levensschool hoeft dan niet steeds op herhaling in een poging verder te komen, nee je komt gewoon verder door deze graad van bewustzijn.

Door hoger bewustzijn te vergaren word je als mens wijzer. Deze innerlijke kennis kan niemand je afpakken en uit zich voor zieners in steeds lichtere kleuren. De wijze mens is ook niet meer bang voor de aanvallen van de maatschappij. Nee, de slagen van het leven worden geïncasseerd zonder dat het doel wordt losgelaten en je valt niet langer voor aards gewin.

Aan je botten voel je dat je levensopdracht op aarde richting einde gaat en die laat je jou niet afnemen door je onwetende medemens. Je kijkt dus alle gebeurtenissen aan en bekijkt zorgvuldig wat er gebeurt, waarom en wie betrokken zijn en waarom, maar ook wat de uitkomsten zijn. Je laat je niet ophitsen door de waan van de dag. Hierdoor gaat je ontplooiing tot grote hoogte en vergt het veel moed en een wijze methode naar verdere opbouw. Niet voor niets heeft Boeddha gezegd:” hij die het sterkst is in het uitoefenen van geduld is een groot mens”. Geduld brengt licht op je levensweg.

Slechts de geduldige mens doet elke dag een stap voorwaarts en glimlacht om de hardwerkende mens die hem overmoedig voorbij rent zonder te weten waarvoor, waarheen en waarom. Zij komen zichzelf tegen en gaan gebukt onder de nare omstandigheden in hun leven omdat ze onwetend van het echte doel ronddolen op aarde.

De geduldige mens heeft veel innerlijke wijsheid vergaart en ziet achter de waan van de dag de waarheid en doet niet mee met de malle molen van het leven.

Het geduld wordt uiteindelijk hard als een rots, onverzettelijk en vol van wijsheid. Het geduld wordt uiteindelijk je metgezel. Je wordt rustig en net als een leeuw in de prairie afwachtend om op het juiste moment in de actie te komen. Elk probleem dat je geduldig bekijkt blijkt een poort tot een verlangde oplossing te zijn.

 Weet dat geduld de poort tot de zeven lichten bewaard.

wordt vervolgd…

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.